Jaskinia tajemnic

Zafrina

Spojrzała na ogiera jak na wariata i zrobiła kilka kroków w głąb jaskini. Było tu ciemniej, ale dla jej wzroku nie stanowiło to problemu. Zastrzygła uszami w oczekiwaniu na ruch ogiera.

Exellent

Nie ruszając się zapytał. - Czy coś zrobiłem madame? - Nie wiedział o co chodzi. Machnął ogonem i przyglądał się klaczy. Ciekawiło go strasznie co zrobił, bo.. Chyba nic? Po chwili jednak zrozumiał o co chodzi. Jednak dalej czekał na odpowiedź, bo nie był do końca pewny czy dobrze się domyślił.

Zafrina

Nic nie zrobiłeś. - Warknęła. Nie lubiła gdy ktoś inny mówił o niej, że źle coś zrobiła. Odwróciła się i posłała mu lodowate spojrzenie.

Exellent

// Ale on nic nie mówił, że ona coś źle zrobiła. x D //

Machnął ogonem nieco zdziwiony. - A więc czemu madame poparzyła na mnie jak na wariata? - Zapytał, bowiem nie wiedział o co jej chodziło, ponieważ jeszcze nie raczyła mu powiedzieć.

Zafrina

//Powiedział:
"Madame mnie źle zrozumiała."
A co do tego, że spojrzała jak na wariata, to nie mogłam tego inaczej ująć.//
Bo tak plączesz się w wypowiedziach. - Powiedziała powoli i cicho. Ta rozmowa nudziła ją dosyć więc zaczęła grzebać w ziemi kopytem.

Exellent

- Aha. Rozumiem madame. - Znudzony tą rozmową i zauważywszy, że dama również jest znudzona skinął głową i powiedział. - Miło mi było, ale muszę już iść, co pewnie madame się spodoba. - Ruszył w tą stronę z której przyszedł i już go nie było.

Zafrina

Klacz westchnęła i położyła się na zimnym kamieniu. Cisze przerywało tylko kapanie wody ze stalaktytów, jej miarowy oddech i bicie jej serca. Kochała... o przepraszam ona kochała tylko jedna osobę. Lubiła taką cisze.