Wzgórze Papercut i Exellenta.

Exellent

Ruszył za nią galopem. Trącił ją pyskiem i wyprzedził trochę.. Zatrzymał się na zadzie. Cóż to tam było? Wpatrywał się w dal, w niebo. Po chwili zrozumiał, że to orzeł. - Orzeł.. - Mruknął i ruszył galoperm w stronę miejsca gdzie spali. Chciał zobaczyć, czy Papercut będzie biegła dalej przed siebie, czy zawróci za nim. Uniósł wysoko ogon i przeszedł do szybkiego kłusa.

Papercut

Zatrzymała się. Przez chwilę przyglądała się wypatrzonemu przez ogiera ptakowi. Uśmiechnęła się, odwróciła i pobiegła galopem za Exellentem.

Exellent

Odwrócił się i zauważył biegnącą za nim klacz. Zatrzymał się zadowolony. Machnął ogonem i czekał na klacz. Jednak ruszył kłusem w jej stronę, gdy był już wystarczająco blisko niej, powiedział. - Kocham Cię.

Papercut

Zatrzymała się gwałtownie, by nie zaliczyć czołowego zderzenia z ogierem. Zaczęła się głupio śmiać. -Ja Ciebie też.- wydusiła po chwili. Ze śmiechu aż w oczach stanęły jej łzy. Gdy o tym pomyślała wybuchnęła jeszcze głośniejszym chichotem.

Exellent

Nie wiedział o co chodzi klaczy, ale zaczął się śmiać.. Z niej. Wydukał przez śmiech. - Z.. cze.. go.. - Większy wybuch śmiechu. - się śmie.. jesz ko.. chanie.. ? - Zapytał. Zaraz jednak uspokoił się i wpatrywał się w poczynania Papercut.

Papercut

-Żebym to ja...-parsknięcie.-Wiedziała...- śmiech. Po chwili jednak postanowiła się opanować, by nie wyjść na chorą psychicznie. Zdusiła śmiech i spojrzała uwodzicielsko na Exellenta. Jej oczy nadal się śmiały.

Exellent

- Jak chcesz to możesz śmiać się dalej. - Uśmiechnął się uroczo. Mu nie przeszkadzało, że ona się śmiała. Zarżał cicho i ruszył stępem w stronę drzew. Chciał trochę ochłonąć.. Pogoda była naprawdę upalna.

// Proponuję takie zdjęcie dla źrebaka: [link widoczny dla zalogowanych] //

Papercut

-Powstrzymam się.- wyszczerzyła zęby w uśmiechu. Poszła za Exellentem, zrobiła to tak automatycznie. Gdy się z nim zrównała, przejechała pyskiem od linii słabizny do szyi. Dotknęła chrapami pyska ogiera.

/Może być :) /

Exellent

Zatrzymał się.. Nie zdążył dojść do drzewa. Odruchowo chciał ją pocałować, jednak tego nie zrobił. Stał i wpatrywał się w jej oczy.. Piękne oczy. Machnął zadowolony ogonem i zrobił pół kroku do przodu by znaleźć się bliżej Papercut.

Papercut

Przewróciła zadziornie oczami i szybkim ruchem zbliżyła głowę do pyska Exellenta. Pocałowała go czule. Parsknęła radośnie i machnęła wesoło ogonem.

Exellent

Zarżał. Podszedł do niej jeszcze bliżej i przytulił się do niej. Jeździł pyskiem po jej szyj, a w końcu uszczypnął ją delikatnie. Położył delikatnie łeb na jej grzbiecie. Podniósł tylną nogę i odgonił się od natrętnych much. Przesunął łeb tak, że jego szyja była na grzbiecie klaczy, jego głowa zwisała w dół.

// Jakie ostatnie zdanie. x D //

Papercut

Przesunęła się lekko, by móc pyskiem dotknąć boku ogiera. Pomagała mu odganiać muchy, też ich nie lubiła. Machała miarowo ogonem, dzięki czemu i jej nie dokuczały.

/i znów brak weny. a Ty nie wis głową w dół bo Ci krew do głowy napłynie i będziesz na haju! Exell nam odpłynie!/

Exellent

// x D //

Podniósł głowę tak, aby móc mieć ją położoną na grzbiecie klaczy. Przymkną oczy, podniósł głowę, aby już nie ciążyć klaczy. Machnął jeszcze kilka razy ogonem, aby odgonić muchy.

Papercut

Nagle coś szarpnęło ją w podbrzuszu. Zaczęła ciężej oddychać i cofnęła się o krok. Nagle jej ciało przeszył ból. Jęknęła i położyła się na ziemi. Poczuła, że zaczyna rodzić. Oparła pysk o ziemię i zacisnęła powieki.

Exellent

Nie wiedział co robić. Ogarnęła go panika, wiedział jedynie, że klacz rodzi. Stwierdził, że nie może nic zrobić, więc patrzył tylko na to z wielkimi oczami.

Papercut

Po kilkudziesięciu długich minutach, na świat przyszedł wreszcie ich potomek. Papercut spojrzała nań z miłością. -To klacz.-stwierdziła, rozczulona. -Shinen.-szepnęła i wstała z ziemi. Przytuliła Exellenta i podeszła do córki. -Cześć, maleńka...- powiedziała cicho i dotknęła jej chrapami.

Exellent

Ulżyło mu, że wszystko było w porządku. Również podszedł w stronę klaczy... Jego córki. Jak to dziwnie brzmiałoby w jego ustach, gdyby to powiedział. Nic nie powiedział, tylko wpatrywał się w nią zatroskany.

Shinen

Zachłystnęła się świerzym powietrzem, otwierając powoli oczy. Już? Nareszcie.
Ujrzała nad sobą dwie pary wpatrzonych w siebie oczu - najprawdopodobniej matki i ojca. Jej spojrzenie wędrowało od jednej postaci do drugiej, przeszywając ich na wylot. Wzrok klaczki mówił mniej więcej: "No i co się gapicie?". Spróbowała podnieść się na nogi, ale jedyne co wskórała to to, że spowrotem leżała, ale w innej, mniej wygodnej pozycji. Rozejrzała się po twarzach rodziny, i upewniwszy że się z niej nie wyśmiewają, ponowiła próbę. Tym razem poszło gładko, pare sekund i już stała na nogach.
Ciach ciach. Pierwsze kroki.
Ciach ciach, ona galopuje!
Czy to możliwe? Najwyraźniej. Jej pysk rozjaśnił szeroki, szczery uśmiech, wyrażający swoją niezmierną dumę z dokonanego wyczynu. Wyprostowała się i rozpoczęła rundę honorową po Wzgórzu.

Exellent

Przyglądał się z zaciekawieniem swojej córce. Co też ona wymyśli? - Shinen... - Wyszeptał ledwo słyszalnie. Za kłusował w miejscu i odrzucił grzywę do tyłu.

Shinen

Spojrzała na ojca, a na jej usta wstąpił pierwszy kpiący uśmieszek. Że też jej ojciec zachowuje się jak dziecko. Przewróciła oczami i biegła dalej, delektując się galopem, wiatrem... życiem! Tak, życiem! Jej własnym, niepowtarzalnym, które dopiero co rozpoczęła.
To raz rzucała się szybkim cwałem, to zwalniała... potem uporczywie usiłowała prześcignąć wiatr, ale nic z tego. Jej małe nóżki nie były przyzwyczajone to takich szybkich chodów. Poplątała nogi i upadła. Leżała, nie ruszała się, nie wstała...
Czy ona żyje?

Exellent

Nie za bardzo spodobało mu się spojrzenie Shinen, ale nie zwrócił jej uwagi. W końcu to jeszcze dziecko! Obserwował małą w milczeniu. W pewnym momencie zauważył jak klacz przewraca się, czekał, aż wstanie. Nie wstawała. - Shinen?! - Spojrzał na Papercut, która stała i nie zwracała na nic uwagi. Ruszył w stronę córki galopem.

Shinen

Leżała i oddychała ciężko, patrząc na świat spod przymkniętych powiek. Nic nie mówiła, nie wstawała... to mogło się wydawać bynajmniej niepokojące dla obserwatora. Jej brzuch powoli podnosił się i opadał, miarowym tempem. Usłyszała ciężki tentent końskich kopyt - to tatuś biegł jej na ratunek. Zamknęła oczy, ten odgłos nie był zbyt przyjemny dla ucha, a już zwłaszcza w takiej pozycji, w jakiej ona obecnie była.

/ to nie brak weny, to niespodzianka. x D /

Papercut

Gdy Exellent ja trącił, odwróciła się. Spojrzała na leżącą nieruchomo Shinen i serce na chwilę stanęło jej w piersi. Ruszyła galopem w stronę córki, a w jej oczach zatliły się łzy przerażenia. Dopadła klaczki i traciła ją pyskiem. -Maleńka?- powiedziała wysokim, pełnym przerażenia głosem.

Exellent

Nic nie robił. Patrzył się tylko z przerażeniem na córkę. To nie mogła być prawda... Nie chciał nic robić, ponieważ dwie osoby przy 'rannej' to zdecydowanie za dużo. Przytulił przerażoną Papercut. - Nic jej nie będzie... - Wyszeptał, aby pocieszyć klacza, ale sam chciałby wierzyć to co przed chwilą powiedział.

Shinen

Wstała jak gdyby nigdy nic, i popatrzyła bezlitosnym wzrokiem na rodziców. Co za debile?
- GUMIŚ!
Wrzasnęła na całe gardło. Pierwsze słowo. Tak wiele znaczyło. Otóż to! Chciała nastraszyć Swoją Starą i Swojego Starego i to jej wyszło! Zacieszyła się tak bardzo, że aż wywróciła się i zaczęła tarzać ze śmiechu. Miało to oznaczać nie mniej, nie więcej jak 'rotfl'.

/ sorry Ex. ^.^ /